صدای باد است كه میان انبوه نایلونهای كشیدهشده بر خانههای ویران میپیچد. خانههایی كه چون جسدهایی بیجان در نایلونهای شفاف پیچیده شدهاند، تا كوبش باد و تهمانده لرزههای زمین، تكههایش را از هم نپاشد. اینجا خوی است و مردم در حالی پاهای خود را بر زمین میگذارند كه در هر پسلرزه، از هراس مرگ بر خود میپیچند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل